Aankomst wielercriterium, 1971

De artiestenwielercriteria in Opdorp (1971-1973)

Paul Snoek & co. strijden om de eer en een emmer pekelharing

In het Letterenhuis bevindt zich een doos archivalia geschonken door kunstenaar Lode van Aken over de artiestenwielercriteria die begin jaren zeventig in Opdorp georganiseerd werden. Aan de hand van deze eigentijdse documenten en persverslagen kan een beeld worden geschetst van hoe het eraan toeging.

Tinne Ruysschaert

De poëtische onewomanshows van Tine Ruysschaert

Recent ontving het Letterenhuis het archief van Tine Ruysschaert, geschonken door haar zoon Pieter Ruysschaert. Ruysschaert was een actrice in het solotoneel. Met poëtische opvoeringen van teksten van onder anderen Guido Gezelle, Hugo Claus, Hadewijch, Louis Paul Boon, Leo Pleysier en Felix Timmermans deed ze de Vlaamse cultuurcentra aan.

Mijn Laatste Liefde

Een reportage over Annie Brabants

Danspionier Annie Brabants kende twee bijzondere liefdes: haar man en haar passie voor dans. Gemma Loots en Mikael Verbiest brengen in het kader van hun eindwerk aan de filmopleiding bij Luca Campus Narafi het verhaal van Annie Brabants in beeld. Hiervoor deden ze een beroep op archiefstukken van het Letterenhuis.

Detail van de choreografieschetsen

Hoe neem je een dansarchief op in een collectie?

Een blik achter de schermen van het Letterenhuis

Beweging en belichaamde kennis opnemen in de tastbare nalatenschap van danspionier Jeanne Brabants stelt het Letterenhuis voor bijzondere uitdagingen. Een unieke samenwerking met CEMPER, Opera Ballet Vlaanderen en Universiteit Antwerpen zet in op mondelinge geschiedenis als structurele component bij de collectievorming en contextualisering van danserfgoed. Hiervoor heeft het Letterenhuis, samen met deze partners en Brabants’ zoon Koen van Kerkhoven, een subsidie van de Vlaamse Overheid verworven.

Archief Geert van Istendael - Blauwdruk2

Il n’y a que les imbéciles qui ne changent pas d’avis.

Archief Geert van Istendael verwerkt

"Il n’y a que les imbéciles qui ne changent pas d’avis." Met deze woorden gaf Geert van Istendael in 2021 aan dat hij zijn archief aan het Letterenhuis wilde schenken. Enkele jaren eerder, in 2008, schreef hij in de Letterenhuispublicatie Blauwdruk op niet mis te verstane wijze een bijdrage getiteld ‘Weg met het Letterenhuis’. Het Nederlandse taalgebied heeft volgens Van Istendael voldoende aan één letterkundig museum voor alle literaire archieven. En dat huis heet het Literatuurmuseum in Den Haag.

Abonneer op

Meld je aan voor de nieuwsbrief