‘Tot onze spijt...’ – dat krijgen veel schrijvers-in-spe te horen. Uitgevers selecteren maar een fractie van de talrijke, vaak ongevraagd ingezonden manuscripten. Want past het boek wel in hun fonds? Zal het verkopen? Zijn de gedichten goed genoeg voor hun tijdschrift?
De zoektocht naar een uitgever is voor een debutant razend spannend. Hij stelt zich kwetsbaar op, vraagt feedback én erkenning. Brigitte Raskin schreef aan een uitgever: ‘ik weet niet of ik iets kan, ik vraag het aan u.’ Herman de Coninck moedigde in zijn afwijzingsbriefjes jonge dichters aan, maar was ongenadig eerlijk wanneer het moest.
Tom Naegels toonde veel branie bij het aanprijzen van zijn romans bij verschillende uitgevers. Het duurde naar zijn gevoel eeuwen voor hij eindelijk werd uitgegeven. Hij kijkt er nu geamuseerd, maar niet onbewogen op terug. Het is een angst die ook bij al gepubliceerde schrijvers nooit helemaal verdwijnt. Afgewezen worden, dat is een beetje als liefdesverdriet.
