Lampo deponeerde in de jaren 1960 zijn archief als redactiesecretaris van het Nieuw Vlaams Tijdschrift in het toenmalige AMVC. Daarnaast schonk hij ook de handschriften van zijn romans en verhalen- en essaybundels. De rest van zijn archief had hij nog nodig en die bewaarde hij in zijn woning in Grobbendonk. Zijn kinderen vinden de 100ste verjaardag van Lampo een mooie gelegenheid om alles definitief samen te brengen.
Ik heb de voorbije jaren al heel wat werk verzet om het archief te inventariseren, het is nu tijd om het ter berschikking te stellen van onderzoekers. Het loont zeker de moeite.
zoon Jan Lampo
Het geheel omvat duizenden brieven die de hele carrière van de schrijver omspannen. Tot de briefwisseling behoren correspondenties met collega’s als Piet van Aken, Johan Daisne, Jeroen Brouwers, Simon Vinkenoog, Jan de Hartog, Colin Wilson en vele anderen.
Interessant zijn ook de brieven van en aan vertalers onder wie de Oostenrijker Paul Wimmer, Servische Jelica Novakovic, de Rus Wladimir Bjelo-oesov, de Franstalige Belg Xavier Hanotte en de Zuid-Afrikaan Herman Engelbrecht. Lampo werd vanaf de jaren 1970 veel vertaald. Onder andere De Komst van Joachim Stiller, Terugkeer naar Atlantis en De prins van Magonio verschenen in het Engels, Frans, Russisch, Spaans, en verschillende andere talen.
Scenario’s, draaiboeken, correspondentie i.v.m. de verfilmingen van werk van Lampo, bieden een unieke inkijk in de pionierstijd van de Vlaams(-Nederlandse) filmproductie in de jaren 1970. Als scenarist en presentator speelde Lampo ook een cruciale rol in de tweedelige documentaire “Koning Arthur” (1982) van de toenmalige BRT. Van “Arthur” zijn alle stadia van het scenario bewaard, van een eerste aanzet tot een draaiboek.
In 1988 ontving Lampo een eredoctoraat aan de Université Stendhal-Grenoble III. De briefwisseling met docent Peter de Klerk en met Lampo’s promotor, prof. Simone Vierne en met het bestuur van de universiteit, is ook overgedragen aan het Letterenhuis.
