Wanneer auteurs schrijven over de vrouw die hen op de wereld zette, levert dat vaak een hoogtepunt in hun oeuvre op. Ze schrijven vanuit een diepe noodzaak, verbinding en liefde. Maar maakt liefde blind? Hoe verhoudt de vrouw als moeder zich tot het personage dat van haar wordt gemaakt? En hoe schrijf je over een turbulente relatie? Soms lukt dat pas als ze gestorven is.
Ook het belang van sterke fictieve moederpersonages valt niet te onderschatten. Ze weerspiegelen de grotere historische context waarin ze moederen: sociale machtsverhoudingen, wereldoorlogen, armoede. Het huishouden als spiegel van het wereldtoneel.
In het theater is de moeder vaak het sterkere personage. Dikwijls wijkt ze daarbij af van het traditionele moederbeeld, en dat choqueert het publiek al eens. Of de moeder zelf staat op het podium, alleen voor het voetlicht. Terwijl de zoon haar van uit de coulissen de woorden in de mond helpt leggen, groeit in hem een schrijver.
