Vergeten archief
Het verloren gewaande archief dook een aantal jaar na zijn dood op in de kelder van zijn woonst aan de Cogels-Osylei in Berchem. Het Letterenhuis kan deze aanvullingen nu toevoegen aan het veelzijdige archief van Herman de Coninck dat sinds 1998 in het Letterenhuis bewaard wordt. De notitieschriftjes uit begin jaren zestig en een tiental zorgvuldig gelabelde mappen vol manuscripten van zijn essays, gedichten en romanfragmenten en correspondentie tonen de evolutie van een zeventienjarige jongen die zijn gedichten verzamelt in een notitieboekje naar een gepubliceerde en gewaardeerde dichter. Naast documenten vinden we in de aanwinst ook foto’s van De Coninck en een aantal persoonlijke voorwerpen (een bril, paspoorten, tabak enz.) die tot het moment van de overdracht ter nagedachtenis werden bewaard in een vitrinekastje in het woonhuis in de Cogels-Osylei.
Een cruciale aanvulling
Daarmee vervolledigt het Letterenhuis het archief van Herman de Coninck. Het grootste deel van de literaire nalatenschap van Herman de Coninck (1944–1997) vond namelijk al in 1998 onderdak in het Letterenhuis. Er zaten enkele typoscripten in, maar ook brieven – vooral uit de periode 1983-1997 toen De Coninck hoofdredacteur van het Nieuw Wereldtijdschrift was. Het archief bestond niet alleen uit papier, maar er zaten ook tweehonderd diskettes en oude floppy’s in, met brieven en inzendingen voor het Nieuw Wereldtijdschrift.
Biografie Herman de Coninck
Herman de Coninck (1944-1997) staat bekend als de man die zijn volk poëzie leerde lezen. Hij was dichter, journalist, criticus, essayist en tijdschriftleider.
Al op vijftienjarige leeftijd was hij vastberaden om schrijver te worden. Na zijn middelbare school trok hij dan ook naar Leuven om er Germaanse filologie te studeren.
De Coninck startte zijn professionele leven in 1966 als leraar, maar al snel, in 1970, werd hij redacteur bij het weekblad Humo. Samen met Piet Piryns deed hij daar spraakmakende interviews. In 1983 verliet hij Humo om een nieuw literair-journalistiek tijdschrift te leiden, het Nieuw Wereldtijdschrift. Als tijdschriftmaker, essayist en geliefd en succesvol dichter had De Coninck een uiterst invloedrijke positie in de literaire wereld van die jaren.
Met zijn eerste dichtbundel De lenige liefde (1969) maakte hij poëzie toegankelijk voor iedereen. De Coninck herwaardeerde hierin de gewone taal en dus ook het gewone leven. De gedichten waren in vorm en inhoud een reactie op de experimentele poëzie van de periode daarvoor. Door hun eenvoudige vertelvorm, opgewekte toon, de nuchtere, gewone en toegankelijke taal werd deze poëzie razend populair.
De Coninck overleed in 1997 plotseling, na een hartstilstand op straat in Lissabon. Hij werd begraven op het ereperk van de Antwerpse begraafplaats Schoonselhof.
Aan het Tramplein in Antwerpen, vlakbij het huis waar de dichter woonde, werd het gedicht Thuis aangebracht. Een beeld ontworpen door Elke van Steenbergen kreeg in 2016 een plaatsje in de Antwerpse Zoo. In 2017, twintig jaar na het overlijden van de dichter, verscheen een biografie geschreven door Thomas Eyskens. Sinds 2007 wordt de ook Herman de Coninckprijs uitgereikt, een poëzieprijs.
Praktisch
Het archief kan na afspraak worden geraadpleegd in de leeszaal van het Letterenhuis. Veel, maar niet alle documenten zijn raadpleegbaar. Op sommige berust een embargo tot latere datum.
De leeszaal van het Letterenhuis is na afspraak te bezoeken. Een afspraak kan gemaakt worden via mail naar letterenhuis_leeszaal@antwerpen.be of op het nummer +32 3 222 93 40.
Meer info >
Aanvullingen?
Het Letterenhuis is steeds op zoek naar nieuw materiaal om de bestaande collectie verder te verrijken. Heb je nog unieke manuscripten, correspondentie, foto’s of grafisch werk in verband met Herman de Coninck en zijn netwerk of andere auteurs? Contacteer ons via letterenhuis@antwerpen.be of op 03 222 93 20.