Roger van de Velde (1925-1970)
Roger van de Velde publiceerde verhalen in jongerentijdschriften, en in 1947 begon hij als journalist bij De Nieuwe Gazet.
Zijn leven nam een tragische wending toen hij als maagpatiënt verslaafd raakte aan de pijnstiller Palfium. Deze verslaving leidde tot gevangenisopsluiting, internering en uiteindelijk tot zijn vroegtijdige dood.
Van de Velde raakte bekend door zijn scherpe pen en zijn verhalen over mensen aan de rand van de samenleving. Ook tijdens zijn internering bleef hij schrijven, in 1966 verscheen zijn prozadebuut, Galgenaas. Zijn bekendste boek, De knetterende schedels, volgde in 1969. In de verhalen maak je kennis met de hallucinante gevangeniswereld.
Met het essay Recht op antwoord (1969) hekelde Van de Velde het falende interneringsbeleid. Hij wakkerde het zo noodzakelijke debat aan, maar voor hem kwam alle hulp te laat. In mei 1970 stierf hij aan een overdosis drank en palfium. Zijn veelbelovende literaire carrière kwam abrupt tot stilstand.
Het archief van Roger van de Velde
Het grootse gedeelte van het archief van Roger van de Velde dat in het Letterenhuis wordt bewaard, werd overgedragen door zoon Max van de Velde.
Het bestaat uit hand- en typoscripten van het verhalend proza, de gedichten en de essays die Roger van de Velde schreef. Naast knipsels van zijn journalistiek werk, bewaren we ook een uitgebreide briefwisseling. Zowel brieven van en aan collega-auteurs en uitgevers, als aan zijn echtgenote Roza van de Velde-Verboven en zijn moeder Maria Eyckmans-Callaert behoren tot de collectie.
Je kan de vitrine bekijken tijdens de openingstijden van de publieksruimte, van maandag tot vrijdag van 10 tot 18 uur.
