Paul van Ostaijen stierf in 1928, amper 7 jaar na het verschijnen van Bezette Stad. Hoe zag zijn leven na Bezette Stad er uit?
Foto van Paul van Ostaijen. Na zijn terugkeer uit Berlijn moet van Ostaijen zijn dienstplicht inhalen en wordt hij gestationeerd net over de grens in Duitsland.
Foto van het huis (Albertstraat 44, Antwerpen) waar Paul van Ostaijen na zijn terugkeer uit Berlijn in 1921 verblijft. Op de eerste verdieping opent hij een tijdje een kunstgalerij.
Foto van Villa 'Le Vallon' in Miavoye-Anthée, het sanatorium (herstellingsoord, waar mensen langere tijd verblijven om te herstellen van een aandoening) waar Van Ostaijen op het einde van zijn leven verbleef.
Fragmenten uit brief van Van Ostaijen aan Emma Clément van februari 1925. Van Ostaijen schreef deze vanuit het sanatorium in Miavoye-Anthée. Hij voegde hierin een vroege versie van 'Marc groet 's morgens de dingen' in. Zijn stijl was al meer geëvolueerd richting pure klankpoëzie. Emma Clement was sinds 1923 getrouwd met de Duitser Peter Pringsheim, maar voor Van Ostaijen bleef ze de liefde van zijn leven.
Paul Van Ostaijen schreef 'Circulaire voor avontuur' voor het tijdschrift Avontuur waarvan hij in de redactie zat. Het tijdschrift ontstond toen hij in Miavoye-Anthée verbleef. Met dit tijdschrift wilde Van Ostaijen en de rest van de redactie een vrij en open literair tijdschrift creëren waarin verschillende stromingen en vormen van literatuur naast elkaar gepubliceerd konden worden. Het vroegtijdige overlijden van Van Ostaijen betekende ook het einde van het tijdschrift.
Gedicht 'Boerecharleston' van Paul Van Ostaijen. Dit gedicht verscheen in de eerste uitgave van Avontuur in februari 1928. Van Ostaijen schreef op het einde van zijn leven voornamelijk klankpoëzie, zoals ook onder anderen 'Marc groet 's morgens de dingen'.
Foto van het graf van Van Ostaijen in Miavoye-Anthée. Paul van Ostaijen stierf op 18 maart 1928 aan Tuberculose.
In 1932 werd Van Ostaijen herbegraven op de stedelijke begraafplaats Schoonselhof in Antwerpen.
In 1952 kreeg het graf van Van Ostaijen een plaats op het ereperk van het Schoonselhof. Er werd voor deze gelegenheid een grafmoment ontworpen en op zijn graf geplaatst.
Achtergrondinformatie
Na zijn breuk met Emma Clement keerde van Ostaijen in 1921 terug naar Antwerpen. Zijn dichtbundel Bezette Stad was net verschenen. Bij zijn terugkeer verkreeg Van Ostaijen amnestie, waardoor hij zijn gevangenisstraf kon ontlopen. Hij moest echter wel zijn dienstplicht inhalen en werd tot 1922 in Duitsland gestationeerd. Na zijn dienstplicht werkte Van Ostaijen nog bij een drukker en opende later zijn eigen kunstgalerij. Deze moest hij echter al snel terug sluiten. Op het einde van zijn leven leidde hij aan Tuberculose. Hij stierf in 1928 vereenzaamd in een sanatorium in een dorp in de provincie Namen.
Ook na Bezette Stad schreef Van Ostaijen nog verschillende gedichten. Hij evolueerde in deze periode wel steeds meer naar een vorm van klankpoëzie. In tegenstelling tot in zijn Bezette Stad periode geloofde Van Ostaijen op het einde van zijn leven niet meer in geëngageerde kunst (=kunst met een maatschappelijke/politieke boodschap), maar in kunst om de kunst, kunst die op zichzelf staat.
