Lucienne Stassaert
In 1965 verruilde de Antwerpse Lucienne Stassaert (1936) het pianoklavier voor pen en papier. Naast auteur van proza, poëzie, toneelteksten en dagboeken is ze actief als vertaler en beeldend kunstenaar. Stassaert wordt vaak geassocieerd met de neo-experimentele Zestigers, maar ontwikkelde een oeuvre met diverse stijlen en genres.
Thema’s als lichamelijke mutaties, zwangerschap, bevalling en moederschap lopen als een rode draad door haar werk. Die thema’s zijn onlosmakelijk verbonden aan doodsobsessie/verval en vervreemding/beperking.
Uit het omvangrijke archief van Stassaert selecteerde Kate Dejonckheere enkele stukken in verband met baar/moederlijke vervreemding. De focus ligt daarbij niet alleen op Stassaerts uitgegeven werken, maar ook op experimenten uit de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw, waarin de baarmoeder en verval sterk vertegenwoordigd zijn in taal- en vormexperiment.
Kate Dejonckheere schrijft poëzie, proza en podiumteksten. Ze publiceerde onder meer in Het Liegend Konijn, Tirade en op Hard//Hoofd. Daarnaast onderzoekt ze de ruimtes tussen literatuur en beeld. Voor haar archiefonderzoek naar de functie van de baarmoeder, menstruatie en zwangerschap in het oeuvre van Lucienne Stassaert ontving ze een stimuleringsbeurs van het Centrum voor de Studie van het Vlaamse Cultuurleven.
In ‘De vitrine’ ontdek je om de twee maanden een verhaal uit de Letterenhuiscollectie. Deze archiefverhalen sluiten aan bij lopend onderzoek, bij de actualiteit, of bij nieuwe archieven in de collectie.
Je vindt ‘De vitrine’ naast de ingang van onze leeszaal. Je kan ze bekijken tijdens de openingstijden van de publieksruimte, van maandag tot vrijdag van 10 tot 18 uur.