Overslaan en naar de inhoud gaan

Nachtpermissies en de Wijngaard des heeren

12 mei (woensdag)

Het probleem met de nachtpermissies wordt opgelost. Het passantenhuis wordt definitief afgezegd. En Lemauvais heeft het weer moeilijk. Maar dankzij hem ontdekken we waarom iedereen zo geconcentreerd het kegelspel volgt.

12 mei (woensdag)

De houding van Italië houdt onze menschen bezig - de Vlaamsche Stem gaf gisteren haar honderdste nummer uit - De zaak van de nachtpermissie schijnt tot gunstig resultaat te zullen komen. Van het bureau van den generaal gingen de stukken naar het kamp (kap. van IJsseldijk) met de woorden: geen bezwaar? Naar De Keyser meldde was daarop ontkennend geantwoord. Van een andere zijde (de professor in het boksen Van Gestel) vernam ik dat mijn naam op de lijst was gebracht van de personen die naar barak 40 mochten overgaan (studiebarak). Van de zaak Annez kwam ook beste nieuws. Annez vernam dat alle bezwaren waren geweken: de generaal vond het goed dat hij in dienst bleef op het bevolkingsbureel en zijn lessen verder gaf in ’t kamp.

Kapitein Ghion van de Belgische Schoolcommissie dien ik nog op ’t Atheneum kende te Antwerpen, kwam gisteren kijken hoe het met de schoolinrichting stond. De regenten zouden daar verder met hem over onderhandelen.

Ik weet nog niet of ik mijn lesuren in het kamp zal moeten wijzigen.
Maandag ging ik de Belgische vrouw, die ’t passantenhuis openhoudt verwittigen, dat wij bij haar niet zouden komen inwonen: mijne vrienden hadden beter gevonden en aan billijker prijzen. Die Temschenaarster antwoordde: ‘dan hebt gij meer chance dan andere menschen’, en verder voegde zij eraan toe: maar er wordt tegenwoordig zooveel gelogen, dat ik het zelf zou moeten zien en hooren voor ik het geloof.

Zondag schreef ik niet aan huis: het postverkeer voor geïnterneerden is stopgezet.

Lemauvais, mijn Waalsche gebuur kloeg er gisteren over dat de dagorders tegenwoordig enkel in ’t Nederlandsch verschijnen. Als protest daartegen, duidde hij het middel aan: wanneer er een order kwam… er geen gevolg aan geven.

Gisteren werd de soldij en de toelage uitbetaald: ik ging erom naar ’t kamp (5 + 1) gulden.

(O.H. Helmelvaart) 13 mei
Zondagdienst. Geen les in ’t Handelsrecht. Ik kwam pas dezen namiddag in de school. Ik liep den heelen voormiddag door ’t kamp voor mijn nachtpermissie. Die kreeg ik op ’t bureau 14 (serg. maj. Vos). Morgen wordt opnieuw mijn portret gemaakt. Dan gaan wij naar een kamer uitkijken en doen onzen verhuis. Dezen namiddag wil ik aan de correspondentie wijden. Spijtig kreeg ik gisteren mijn brief aan thuis verzonden over 14 dagen terug. Zij weten nu niet eens dat ik mijn koffertje best ontving. […]

Gisterennamiddag trok ik naar de voorstelling van Le gendre de monsieur Poirier. Het was zoo weinig opgewekt en zoo zonder en train gespeeld, dat ik het niet tot ’t einde kon volhouden. Ik weet niet of ze naar een verslag in de Vlaamsche Stem zullen verzoek doen.

Gisteren avond was mijn gebuur Lemauvais in den wijngaard des Heeren uitgeweest. Hij drong bij mij aan op erkenning van zijne socialistische princiepen in hem; hij had bij ’t kegelspel (?) 120 fr gewonnen. Er is nu bier aan 7 cent te krijgen in ’t kamp en men vertelt er van dat het lekker is. Dat verzekerde mij ook de agent van de Vlaamsche Stem, met wien ik bij ‘de weduwe’ een glaasje bier dronk. 1ste chef Hodister kwam om lectuur: Streuvels, enz. Hij had het vooral over zijn dichtkunst. Ik ontmoette De Keyser gisteren avond op weg naar het kamp. De zoon van Prof. Hoffman verblijft op dit ogenblik in Amerika met een anderen Vl[aamschen] jongen. Die jongen heeft werk gevonden als lasser (soudeerder) en wint 12 dollars per week. Hoffman wint er 2. Hij klaagt over de verachterde Amerikanen. Hij wou voordrachten houden over België en vroeg Vlaamsche Postnummers.

Meld je aan voor de nieuwsbrief