Toch zijn er meer sporen en getuigenissen die vertellen over het bestaan van deze unieke schrijver. Een handgeschreven tekst , een vertrouwelijke brief, een vluchtige aantekening in de marge van een blad en een logboek volgepend in een kamertje van het jongenspensionaat: altijd weer wijzen ze –soms zijdelings en soms dwingend – naar liefde, literatuur en dood. Die grote thema’s in het werk van Jeroen Brouwers duiken overal op in deze prachtige overzichtstentoonstelling die werd gemaakt door het Letterkundig Museum in Den Haag.
Natuurlijk ontbreken de foto’s niet van zijn jeugd in voormalig Nederlands-Indië. En er zijn de documenten die herinneren aan de tijd toen Brouwers redacteur was van uitgeverij Manteau. U leest er in het manuscript van De laatste deur, zijn ‘proefschrift’ over zelfmoord in de literatuur.
En u kunt meekijken hoe Cherry Duyns met zijn documentaire De verzonkenen Brouwers nadert tot op de huid. Het vaak bekroonde Geheime kamers krijgt de ruime aandacht die het verdient terwijl met een heel bijzondere presentatie De zondvloed breeduit schittert als magnum opus.
En verder zijn er al die talloze kleine dingen uit een schrijversbestaan: de pen, het schriftje, de parafernalia…Achteloze restanten? “Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt.” (Jeroen Brouwers).