Overslaan en naar de inhoud gaan

Sinterklaas en Zwarte Jan

Maandag 6 dec

Waarin we een paar maanden en 300 bladzijden dagboek overslaan om aandacht te besteden aan het grote kinderfeest. Picard en Annez kruipen in de huid van de kindervriend en zijn knecht en bezoeken de lagere school in Harderwijk. Goed om te weten is dat Picard als leraar nu een kamer in de stad huurt bij mevr. Jansen. Van Cleemputte, die samen de kamer samen met Picard bewoonde, heeft ondertussen zijn job als leraar opgegeven.

Maandag 6 dec.

Zwarte Jan geweest, de knecht van St Nikolaas. Op het bord in het kamp voor de les van de commercial geschreven: ‘Mr Picard empeché s’excuse auprès de ses élèves’. Annez was St Nikolaas. Om 9 uur kwam de sminker, Muys de coiffeur. Annez kwam eerst aan de beurt. Zijn baard werd witbepoederd; een witte pruik werd hem op het hoofd gezet. Een rok aan, een gordijn voor, een mantel erover, zijn mijter en zijn staf. Ik ging toen in de zetel plaats nemen. Eerst cosmétique over ’t gelaet; toen nam Muys zwarte en roode crayons en verfde mij tot donkerzwarten neger. Roode kousen, sandalen, een wijde korte broek, een wambuis, een das om den hals, een pruik en een mutsje met zwart trosje, volledigden het uniform. Mijn handen gingen in zwarte handschoenen. Er was een gaatje in en daar op kreeg ik ook wat van het zwarte potlood. Een roede onder den arm en een zak met lekkernij in de hand. Zoo trokken wij om 10 uur op. Twee van de dames hadden ons bij het aankleden geholpen, ‘die met haar brilletje’ en ‘de jufr. van het handwerk’. We gingen even in de poort staan: kinderen en vrouwen juichten; ik wierp wat koekjes en suikergoed uit den zak. Men viel op den grond om het op te rapen. Toen naar boven: eerst in de 12de klas bij de grootsten. De onderwijzer in elke klas ontving ons: de kinderen keken toe, geamuseerd, de oudsten, ernstiger de kleineren. Annez ging oud en gebogen, sprak met trage, zware stem, vroeg: ‘Hebben de kinderen wijs geweest?’ Overal ging dat wel, Jan de knecht moest van zijn roede geen gebruik maken. Ik haalde, nadat de kinderen een versje hadden gezongen, de mand met lekkernij binnen. St Nikolaas vroeg of ze beloofden goed te leeren. Dat gebeurde, en zij riepen allen: ‘dank u St Nikolaas’. Er was publiek buiten de schoolkinderen. Mr. & Mevr. Staal en het jongste zoontje, Mevr. Gesner van de Voort met jongetje, de adjudant van de genie met zijn dochter die ‘normaal’ doet, nog een paar andere dames, en kinderen. Die gingen in de verschillende klassen mee. Sommige kinderen keken schuchter en een paar gingen aan het huilen, toen ik hen een handje gaf. De meesten hadden echter schik in Jan en wuifden hem ongedwongen toe. In de klas van Bronsveld moesten ze drie liedjes zingen en eens rechtop [in] de bank de verschillende plaatsen (?) in Indië noemen. In een andere klas had de onderwijzer 3 namen opgeschreven van jonge kerels, die met vuile handen naar de school komen. De kleinste klassen kwamen beurtelings op het handwerklokaal: toespraak, een versje. Toen strooide Jan lekkernij en allen rolden zich op de grond, om daar een flinke oogst op te doen. Ik vroeg naar het populaire liedje van ‘Zandvoort’, maar dat was niet mooi genoeg. Ik wierp, terwijl het gezang volop bezig was, maar dan plots verstomde, omdat ieder aan ’t rapen viel. Al de kleintjes kregen toen een cadeautje. Ik kreeg van de Jufr. met het brilletje een doos met ‘borstplaten’ voor de dames en andere invités en ging er mede rond. Toen al de kinderen vertrokken waren, sprak de heer Van de Veen enkele woorden: hij dankte de schoolcommissie en de heeren Annez en Picard. We kregen een kistje sigaren. Midden in de zaal hadden we moeten plaats nemen op een stoel. Toen was ’t 12 en wij moesten onder de pomp. Annez was weer gauw de man van vroeger. Met mij ging het minder snel. Annez waschte mij. We kwamen klaar. Leentje Jansen en de getrouwde dochter hadden ons ook gezien, en zij hadden zoo moeten lachen. Moeder Jansen vroeg of ik wat rijst had. Zij schepte hoog op, legde er midden in een mooi klompje boter en strooide suiker. Zij vroeg of Van Cleemputte nog mee de kamer betaalde. Niet? Dan werd het een gulden minder!

Voor de Belgische school werd een zelfde kinderfeest gehouden in de Concertzaal. V[an] C[leemputte] is er natuurlijk niet bij geweest, maar ook Heyndrickx kreeg zijn kistje sigaren. Hij is nu gaan kijken naar wat Klaas bracht aan een zijner leerlingen, die maar van den heiligen man niet zwijgen kan. In de beide scholen, is er nu verlof dezen middag.

Meld je aan voor de nieuwsbrief